Hayatın bazı anları, gösterişli sözcüklere ya da etkileyici davranışlara ihtiyaç duymaz. Sadece iki küçük bardak, bir demlik çay ve belki de üzerinde güzel bir masa örtüsü ile sonlanan basit anlar… Tabii ki karşımızda bir dost varsa. O an, dışarıda ne olursa olsun, odada içimizi ısıtan bir sessizlik hâkimdir. Çünkü çayın buharındaki sıcaklık asıl değerli olanıdır. Söylenmemiş ama derinlemesine hissedilen cümlelerde, gözlerin arasında kurulan o sessiz bağda, her yudumda katmerleşen dostluklarda gerçek samimiyet gizlidir.
Dostluk, her zaman büyük olaylarda değil, sıkıntılı zamanlarda kendini gösterir. Alkışlarla dolu anlar yerine, herkesin seni unuttuğu anda yanında olabilenler gerçekte dostluktur. Ve bazen o dost, seninle sadece çay içen kişidir. İnsanlar bazen sessizce anlaşabilir. Aynı çayın buharına bakarak birlikte oturduğunuzda, kalpler birbirine dokunur.
Hayat ne kadar karmaşık ve kalabalık hale gelse de, içilen çayın zamanı ya da kimlerle içildiği önemli değildir. Önemli olan, çayının yanındaki insanın yüreğidir. Kimle içtiysen, o an sana huzur verir, şifa olur ve güvenli bir liman gibi gelir. Yorgun kalbini dinlendirir, kafanı açar. Bir dostun yanında içilen çay, içini değil ruhunu da ısıtır.
Bazı insanlar hayatımıza fırtına gibi girer, bazıları ise demli çay gibi yavaş ve sessizce yanımızda olur. Acele etmeden, gösteriş yapmadan ama her zaman orada. Her ihtiyacında, her kırıldığında, her yorgunluğunda yanındadır. Sessizce anlar, yargılamaz, düzeltmeye çalışmaz; sadece dinler. İşte o kişi, çayın sıcaklığı gibi bir dosttur.
Dostluk, büyük yemek masalarında değil; iki kişilik sade masalarda, iki bardak çay arasında kurulur. Çayın buharında saklıdır çocukluk anıları, gençlik hayalleri, kırılmış kalpler, tutulmuş sırlar ve içten söylenemeyen cümleler. Her bir yudumda bir hatıra gözlerin önünde canlanır. Her buhar, ortak geçmişin izini taşır.
Bazen bir çay, bir veda anlamına gelir. Bazen de yeni bir başlangıçtır. Barışmak için içilir ya da belki de son kez göz göze gelmek için. Her durumda geride bir şey bırakır. Çünkü çayın anlamı içildiği yerle birleşir. Ve eğer yanınızda bir dost varsa, en sade çay bile bir şölen haline gelir.
İnsan zamanla, hızla değişen bu dünyada bazı değerlerin ne kadar kıymetli olduğunu anlar. Sıcak bir çayın, derin bir sohbetin, içten bir bakışın ve gönülden gelen bir “Nasılsın?”ın yerini hiçbir şeyin alamayacağını fark edersin. İşte o anda, çayın buharında gizli dostlukların hayatındaki en değerli varlıklar olduğunu anlayacaksın.
Bu nedenle, hayat seni yorduğunda; geçip giden yıllar, değişen insanlar ve kaybolan hayaller karşısında… Bir dostla içilen bir bardak çayı asla unutma. Çünkü bazen o çay kurtuluş yolu olur. Ve belki de tek ihtiyacın, o buharın içinde göz göze gelmek, kalpten bir gülümseme paylaşmaktır.
Unutma…
Bir ömür geçse de üzerinden,
O sade çayın buharında kalan an,
Bir tebessüm gibi ansızın aklına gelir.
Çünkü dostluk;
Kadehte değil, şatafatta değil,
Demli çayın buğusunda belirir.
Isıtır içini…
Tıpkı o dost gibi,
Yanında olduğu her an gibi.
