Dini bayramlar, toplumumuzda sevgi ve saygı bağlarının güçlenmesi, dayanışmanın artışı, kimsesizlerin ve hasta bireylerin ziyaret edilmesi ile büyüklerin anılması için önemli bir fırsat sunmaktadır. Ayrıca, Hakk’a yürüyen aile bireyleri, akrabalar ve arkadaşların kabirleri başında dualar edilmesi de bayramların manevî boyutunu pekiştirir.
Bayramlar, günlük yaşamın koşuşturmasına kapılan insanlara bu değerleri yaşatma imkanı tanır.
“Bayramların eski tadı var mı?” sorusuna, “yok” yanıtını vermek kaçınılmaz.
Toplumda yaşanan yozlaşma, sevgi ve saygıyı kaybetmemize neden oldu.
Eğer durum böyle olmasaydı, bankamatik önünde emekli maaşını almaya çalışan yaşlıların paraları çalınmazdı.
Aynı şekilde yalnız yaşayan yaşlıların evlerinde saldırıya uğrayıp, mal varlıklarının gasp edilmesi söz konusu olmazdı.
Otobüslerde ve tramvaylarda gençlerin, hamile kadınlar ve yaşlılara yer vermekten kaçınması, hayli düşündürücüdür.
Eğitim kurumlarına “Eti senin, kemiği benim” diyerek emanet edilen çocukların cinsel istismara maruz kalması da bir başka trajedidir.
Uyuşturucu parası vermediği için evlatları tarafından dövülen ve öldürülen anne babalar yaşanmazdı.
Yanlış bir durumda bile bir babanın, iki çocuğunun önünde saldırıya uğraması toplumun kanayan yarasıdır.
Sosyal medya platformlarında masum insanların iftiralarla karalanması da cabasıdır.
Tüyü bitmemiş yetimlerin haklarına yönelik yapılan ihlaller içler acısı bir durumdur.
Toplumsal yozlaşma karşısında bizleri biz yapan değerlere nasıl sahip çıkmamız gerektiğini anlatacak birçok örnek mevcuttur.
Bu kritik süreçte, toplumda sevgi ve saygıyı yeniden yücelterek, millî ve manevî değerleri yaşamak ve yaşatmak herkesin sorumluluğundadır.
Bayramınızı en içten dileklerimle kutluyor; Yüce Allah’tan hastalara şifa, dertlilere devanın ve borçlulara da ödemek için imkân diliyorum.
Ayrıca, büyüklerin ellerinden, küçüklerin de gözlerinden öpüyorum…
