Bölücü terör örgütü PKK, kendini feshetme kararını aldığını duyurarak, “Türkiye’nin tapu senedi” olarak nitelendirilen Lozan Antlaşması ile 1924 Anayasası’nı eleştirdi. MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin himayesinde yürütülen süreçte, bölücü örgüt silah bıraktığını açıkladı ve bu durum hükümet ile DEM Parti ve İmralı arasındaki uzun müzakerelerin bir sonucu olarak değerlendirildi.
On binlerce güvenlik görevlisinin hayatını kaybetmesine neden olan, 50 bine yakın insanın canını alan PKK’nın eylemlerini sona erdirme açıklaması, barış adına önemli bir gelişme olarak yorumlanıyor. 47 yıl süren bölücü terör nedeniyle pek çok acı yaşandı. Vatan savunması için canlarını feda eden asker, polis, jandarma ve güvenlik görevlileri geride gözyaşı döken aileler bıraktı. Bu bağlamda, PKK’nın kendini feshetme kararı dikkat çekici bir adım olsa da halk arasında belirsizlik ve kuşku hakim.
Daha önce açılım sürecinde yaşanan hayal kırıklıkları, terör tehdidinin yeniden gündeme gelmesine sebep olduğu için vatandaşlar temkinli yaklaşmakta. PKK’nın 12 Mayıs’ta yaptığı açıklamada, Lozan Antlaşması ve 1924 Anayasası’nın hedef alınması, kamuoyunda endişe yarattı. Duyuruda, “Partimiz PKK, Lozan ve 1924 Anayasası’ndan kaynaklanan inkar ve imha siyasetini hedef alarak halkımızın özgürlük mücadelesini başlatmıştır” denildi.
Bu ifadelerle, Lozan Antlaşması ve 1924 Anayasası’nın Kürtlere karşı bir imha ve soykırım aracı olarak nitelendirilmesi kabul edilemez. Lozan Antlaşması, Türkiye Cumhuriyeti’nin uluslararası planda tapu senedi niteliğindedir. Emperyalist güçlere karşı verilen antiemperyalist mücadelenin sonucunda elde edilen bir başarıdır. 24 Temmuz 1923 tarihinde Cenevre’de imzalanan bu anlaşma, Kurtuluş Savaşı’nın önemli bir sonucudur.
10 Ağustos 1920’de imzalanan Sevr Antlaşması’nın yerini alan Lozan, Türkiye’nin toprak bütünlüğünü koruma adına hayati bir öneme sahiptir. Sevr’e göre, Türkiye’nin güneydoğusunda Kürt devleti yanı sıra Doğu Anadolu’da Ermeni devleti kurulması planlanıyordu. Bu tehlikeyi ortadan kaldıran Lozan Antlaşması, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşundaki en önemli adımlardan biridir. Dolayısıyla, anlaşmanın tartışılması dahi absürt bir yaklaşımdır.
PKK’nın hedef aldığı bir diğer nokta ise 1924 Anayasasıdır. Bu anayasa, halifeliğin kaldırılmadığı, üniter devlet yapısının benimsenmediği ve Türk milletine dair tanımların yer almadığı 1921 Anayasası’nın yerine getirilmesiyle kabul edilmiştir.
Sonuç olarak, PKK’nın Lozan Antlaşması ve 1924 Anayasası ile ilgili iddiaları, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun temel taşlarını oluşturan önemli düzenlemeleri hedef alıyor. Bu tür görüşler, ileride Türkiye’yi uluslararası mahkemelerde sıkıntıya sokabilecek niteliktedir.
PKK’nın Lozan Antlaşması ve 1924 Anayasası’na yönelik eleştirilerine, Cumhurbaşkanı Erdoğan ve MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’den yanıt gelmemesi dikkat çekiyor. Bu sessizlik, toplumun gözünde önemli bir soru işareti oluşturuyor.
Bu tür yazılar kaleme alındığında, bazı kesimlerden “terörün bitmesini istemiyor musun?” gibi sorular gelmesi muhtemel. Elbette ki, kanın dökülmesi, şehitlerin verilmesi ve anaların gözyaşlarının dinmemesi istenmez. Ancak barış sağlanırken, Türkiye Cumhuriyeti’nin temel değerlerinin korunması, tartışmaya açılmamalıdır. Bu ülkenin kuruluşu büyük zorluklarla gerçekleştirilmiştir ve yüz binlerce şehidin fedakarlığına dayanmaktadır. Müzakereler, TBMM zemininde, şehit ve gazi ailelerinin görüşleri de hesaba katılarak, temel nitelikler üzerinde pazarlık yapılmadan sürdürülmelidir.
PKK’nın silah bıraktığını ilan etmesi önemli bir gelişme olsa da, Suriye’deki uzantıları YPG-PYD ve İran’daki uzantısı PJAK’ın durumu belirsizliğini koruyor. Bu grupların da silah bırakması durumunda, gerçek anlamda bir barış ortamının sağlanacağı düşünülüyor.
