Akıllı telefonların yaygınlaşması ile birlikte toplumsal bir “denetim mekanizması” ortaya çıktı. Gözlemlenen hataları veya eksiklikleri vatandaşlar, sosyal medya üzerinden görüntüleyerek paylaşmakta ve yetkili kurumları harekete geçmeye davet etmektedir. Örneğin, akaryakıt istasyonundaki oto yıkama bölümüne düşen kaya ve toprak parçaları, baba ve iki kızının hayatına mal oldu. Olay anlarında, sosyal medyada TÜVTÜRK Araç Muayene İstasyonu’nun aynı tehdit altında olabileceğine dair fotoğrafların paylaşılması da dikkat çekti. Bu durum hem çalışanlar hem de araç sahipleri için ciddi bir tehlike oluşturdu.
Dün, TÜVTÜRK, durumu açıklığa kavuşturdu ve gerekli önlemlerin alındığını duyurdu. Yapılan açıklamada, bugünden itibaren hem idari hem de muayene bölümlerinin heyelan olasılığı olan alanlardan uzaklaştırıldığı ve ön kısma taşındığı bilgisi verildi. Heyelanın yaşandığı gün yapılan paylaşım ile kurumun bu konudaki yaklaşımı, toplumsal duyarlılık anlamında sevindirici bir gelişme olarak kaydedildi.
Sosyal medyadaki “troller” bir kenara bırakıldığında, insan hayatını doğrudan etkileyen konularda yapılan bu tür paylaşımlar, özel sektörde veya kamu kurumlarında sorunların çözümüne büyük katkı sağlıyor. Zira hiçbir yönetici her şeyi görebilme imkânına sahip değil. Bu gibi paylaşımlar, yöneticilerin de çözüme yönelik adımlar atmasını teşvik ediyor. Ancak elbette her yönetici aynı duyarlılığa sahip değil.
Pandemi döneminde tramvaylarda “balık istifi” şeklinde gerçekleşen yolculuklar hakkında sosyal medyada sayısız paylaşım yapılmış ve gazetelerde de benzer haberler yer almıştı. Ancak bu konuyu yazdığım için SAMULAŞ tarafından mahkemeye verildim. Suçum, kurumun itibarını zedelemek olarak belirlendi. Dönemin Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Demir’in konuyu sorması üzerine, “çekim açısı” nı değiştirmek suretiyle olayın yanlış yorumlandığı ifade edilmişti.
SAMULAŞ, başkanın haberi olmadan dava açabilir miydi? Dava sürecinin başladığına dair bildirim elime ulaştığında, o zamanlarda yapılan paylaşımların sayısını arşivleme fırsatım oldu. Paylaşım yapanlar arasında AK Partililer de vardı. Mahkeme davayı reddetti fakat ardından bir üst mahkemeye başvuruldu ve yine ret kararı geldi. Ben, “hırsız” demedim, “yolsuzluk var” da demedim. Sadece devletin ısrarla vurguladığı “maske, mesafe ve temizlik” kurallarına atıfta bulundum.
Sosyal medyada binlerce insanın yaşadığı bu sorunu dile getirirken, aynı zamanda “Bu olaydan Mustafa Demir’in haberi yoktu, aksi halde müdahale ederdi” şeklinde bir ifadem de vardı. “Çekim açısı” şeklinde yanıltanlar, bu durumu mahkeme sürecine taşımak için beni kullanmıştı. Olayları çözmek yerine gerçekleri saklamayı seçenler, arızalı ve yedek parça bekleyen tramvay sorununu gündeme getirmektense suçlu arayışına girdi. Tramvay eksikliği sebebiyle vatmanlardan hız yapmaları istenmiş ve bu yüzden kazalar meydana gelmişti.
Sonunda olanlar; bir süre sonra SAMULAŞ’ta yönetim değişiklikleri yaşandı ve tramvay kazaları sona erdi. Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı, sorunu çözmek adına Samsun Büyükşehir Belediyesi’ne 10 tramvaylık destek sağladı. Sosyal medya üzerinde sorunları gündeme getirenler göz ardı edildiğinde, bu durum vatandaşın gözünde ve gönlünde de olumsuz bir yer edinir. O paylaşımlar hakaret içermiyorsa ve görüntüler montaj değilse, bu konularda sessiz kalmak, yöneticilere kaybettiriyor. Vatandaşa duyarsız kalanların akıbeti ise aşikâr.
TÜVTÜRK İstasyonu’ndaki tehlikeyi hatırlatan paylaşımı yapan vatandaş ile bu sorunu çözen yetkililere teşekkür edilmelidir. Amaç, bağcıyı dövmek değil, üzüm yemektir ve bu bağlamda olması gereken sağlıklı iletişim ve işbirliğidir!
