Her gün ortalama on, on beş kişiye sağlık raporu hazırladığımı belirtmek isterim. Bu raporlar, ehliyet almak isteyenlerin sağlık durumlarının sürücü olmalarına engel olmadığını doğrulamak amacıyla hazırlanıyor.
Yasa ve yönetmeliklere göre, epilepsi hastaları, uyuşturucu madde kullananlar, ağır ruhsal rahatsızlıkları bulunanlar ile el ve ayaklarındaki sağlık sorunları nedeniyle araç kullanmaları sakıncalı olan kişiler sürücü belgesi alamıyor.
Buna ek olarak, bazı özel durumlar için özel tertibatlı araç kullanma izni verilebilir; bazen de heyet kararı gerekebiliyor.
Kişinin eğitim durumu, anlayış yeteneği ve kişilik özellikleri, verdiğimiz hizmetin kalitesini artıran unsurlar arasında yer alıyor.
“Alt tarafı bir ehliyet vereceksiniz, bu kadar eziyet niye?” diyenler çıkıyor, ancak görme kaybı yaşarken sağlam raporu almak isteyen kişilerle karşılaşmak, işin ciddiyetini anlayamayanların varlığını gösteriyor.
Görmeden sürücü belgesi alan; epilepsi hastası olduğu halde sağlam rapor alabileceğini düşünen; uyuşturucu bağımlısı olup sürücü olabileceğini sananların sayısı ise çok fazla. Ülkemizde yaşanan binlerce trafik kazası düşünüldüğünde, bu yanlışların ciddi sonuçlar doğurabileceği aşikâr.
Görme muayenesi gerçekleştirirken yanıltıcı davrananların sayısı da az değil.
Özellikle, sürücünün mesleği hakkında net bilgilere ulaşmak oldukça zor. Profesyonel sürücü mü, yoksa kişisel aracıyla seyahat eden amatör sürücü mü olduğu konusunda doğru yanıt almak çoğu zaman mümkün olmuyor.
Son olarak, kan şekeri yüksek olan bir sürücünün direksiyon başında uyuyup kalabileceğini düşünmemesi ve “bir şey olmaz” mantığıyla hareket etmesi de düşündürücü bir konu.
